Dåt Feriinsårbe än wat dåt schal

Tujarst as tu seeden, dåt en gruten bunk iirenåmtlik årbe dåt gånse mån möölik mååget. Hü lung dåt nuch sü blaft as en gouen frååge. Di feriin koon da, wat dåt åles lååste ai betååle.

Jüst dåt wus ouers möölikerwis en sååge, am önj e tukamst goue kreefte tu heewen. Di feriin låpt ma ääme uugne önj e tukamst, löket am junge kreefte än dåt as for di frasche spräke än üüs kultuur önjt toorp än önj Nordfraschlönj nüsi.

Jüst dåt schönj uk di Nordfrasche Feriin än di Frasche Rädj insiinj. Dåt årbe heer ”deele”, deer, weer spräke laawet, widere dänj wårt  än ham feranert, deer as e tukamst! Än dåt jült uk for di ”Bund”, dan ai di dånsche än di tjüsche spräke san foont ütstärwen bedrüwed, nåån, dåt as di frasche spräke.

We wårde uk mjarne nuch önj e tukamst löke än froie üs tu arken stipe tu üüs iirenåmtlik årbe.

Sönke Namanny